Geloofsinspiratie

EEN REIS DOOR HET WOORD MET HALTEPLAATSEN…

In de zeventiger- tachtiger jaren van de vorige eeuw was ik verbonden met de Navigators in Utrecht, een studentenvereniging welke als motto had “Christus kennen en Hem bekendmaken. Een van de Bijbelkring avonden bij een staflid in de tuin is mij altijd bijgebleven.  De geur van vers gemaaid gras mengde zich met het aroma van koffie, terwijl we met elkaar in gesprek waren over het leven, geloof, en de uitdagingen die daarbij hoorden.

Onze kringleider, Rinus stond op met zijn bijbel in de hand. Hij was een energieke, man, altijd met een twinkeling in zijn ogen en een passie voor Gods Woord die aanstekelijk werkte. “Laten we het vandaag eens praktisch maken,” zei hij met een glimlach. “We gaan een Bijbeltekst memoriseren: Romeinen 12:2.”

Mijn adem stokte. Memoriseren? Dat voelde voor mij als iets wat kinderen deden tijdens zondagschool, niet iets voor volwassen mensen met volle agenda’s en volwassen problemen. Maar Rinus leek mijn gedachten te lezen. “Ik weet wat sommigen van jullie denken,” zei hij terwijl hij de kring rondkeek. “Waarom zou je teksten uit je hoofd leren? Luister goed: de Schrift is (ook) een wapen, een zwaard. En een zwaard is alleen nuttig als je het bij je draagt. Door Bijbelteksten in je hart op te slaan, ben je altijd gewapend, waar je ook bent.”

Zijn woorden raakten iets in me, een nieuwsgierigheid misschien, of een verlangen naar meer diepgang. En dus deed ik mee. Rinus las de tekst voor, en wij herhaalden hem hardop: “Word niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, zodat u mag onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.”

We herhaalden het in koor, opnieuw en opnieuw, totdat de woorden bijna vanzelf kwamen. Het voelde eerst mechanisch, bijna saai. Maar toen ik de woorden een paar keer herhaalde, begon ik ze te voelen. “Hervormd door de vernieuwing van uw denken…” De zin bleef hangen, alsof het speciaal voor mij geschreven was.

De weken daarna merkte ik iets bijzonders. Tijdens mijn werk, als een collega me irriteerde of als deadlines me dreigden te overweldigen, schoot die tekst ineens door mijn hoofd. Het was alsof de woorden van Paulus me zachtjes herinnerden: denk anders, wees niet zoals de rest. Het gaf me rust en perspectief.

Een paar maanden later kwam het echte moment van waarheid. Ik liep door een  straat in Utrecht na een lange werkdag. Mijn hoofd zat vol zorgen: Hoe kan ik het beste met die lastige klant omgaan, halen we de omzet target voor deze maand, conflicten op het werk. Het voelde alsof de wereld op mijn schouders rustte. 

En toen gebeurde er iets bijzonders. Een andere tekst die ik tijdens een van onze bijeenkomsten had gememoriseerd, schoot door mijn hoofd: “Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles door bidden en smeken met dankzegging bekend worden bij God.” Filippenzen 4:6. Ik stopte midden op straat. De woorden omhelsden me als een warme deken.

Ik stond daar, met regen die langs mijn gezicht drupte, en bad. Niet lang, niet ingewikkeld, maar oprecht. Mijn zorgen maakten plaats voor een kalme zekerheid dat ik niet alleen was. Het was een moment dat ik nooit zou vergeten.

Vanaf dat moment keek ik naar Bijbelteksten als meer dan mooie woorden. Ze werden levende waarheden, ankers voor mijn ziel, wapens tegen de obstakels van het leven. Psalm 23 hielp me voorafgaand aan een examen waar ik als een berg tegen op zag. Jesaja 40:31 gaf me kracht toen ik het een keer echt niet meer zag zitten. Johannes 15:5 herinnerde me eraan dat ik zonder God niets kon doen.

En ja, de belangrijkste van al, voor mij persoonlijk: Openbaringen 3:20

Die avonden met de Navigators in de jaren ‘70 en ‘80 waren veel meer dan kringavonden met een hoog gezelligheid gehalte. Ze waren een periode van vorming, van toerusting, waarin Gods Woord stukje bij beetje in mijn hart werd gegrift. Wat begon als een simpele oefening groeide uit tot een levensstijl die mij tot op de dag van vandaag inspireert.

Nog steeds draag ik die teksten met me mee, als een geheime schat, als een zwaard dat ik altijd bij de hand heb. Want zoals Rinus zei: een zwaard is alleen nuttig als je het bij je draagt.

Ik kan het iedereen die best wel wil groeien in zijn of haar relatie met Jezus Christus, van harte  aanbevelen.

Paul Diender.

Wat is dat eigenlijk – stille tijd houden-?

Stille tijd houden is jezelf even afzonderen om tijd met God door te brengen. Het is een moment van rust, reflectie en verbinding met Hem, vaak door middel van gebed, bijbellezen en overdenking. Tijdens je stille tijd richt je je hart en gedachten op God, luister je naar Zijn stem en zoek je naar Zijn leiding in je leven. Het is geen verplichting, maar een waardevol moment van groei, vernieuwing en versterking van je geloof.

Je kunt er voor kiezen om een hoofdstuk uit een bijbelboek te nemen en dat gedeelte met bijvoorbeeld de twee volgende vragen te benaderen.

•  Wat zegt dit gedeelte over God, Jezus of de Heilige Geest?
– Hoe openbaart God Zich in deze tekst? Wat leer ik over Zijn karakter, wil of beloften?

•  Wat betekent dit voor mijn leven vandaag?
– Hoe kan ik dit toepassen in mijn dagelijkse keuzes, relaties of geloof wandel?

Hier zijn een paar praktische suggesties om 10 minuten Stille Tijd op een ontspannen manier te houden.

1.Begin met een kort gebed – Vraag God om Zijn aanwezigheid en leiding in deze momenten. Dit helpt je hart en gedachten te richten op Hem en brengt rust.

  1. Lees een kort Bijbelgedeelte – Kies een hoofdstuk of  paar verzen uit bijvoorbeeld Psalmen, Spreuken of een evangelie. Lees langzaam en laat de woorden tot je doordringen.
  2. Overdenk een kernvers – Focus op één zin of woord uit het Bijbelgedeelte. Vraag jezelf af: Wat betekent dit voor mijn leven? Hoe spreekt God hier tot mij?
  3. Schrijf iets op – Noteer een gedachte, een gebed of een inzicht dat je raakt. Dit helpt om je ervaring vast te houden en terug te lezen.
  4. Sluit af met stilte en dankbaarheid – Neem een paar minuten om gewoon stil te zijn en Gods aanwezigheid te ervaren. Sluit af met een dankgebed voor wat Hij je heeft laten zien.

Paul Diender.