Laagdrempelig, vriendelijk en harmonieus
Zondag
hebben we weer op 19 uur een welkomdienst. Waarom doen we dat zo’n 9 keer per jaar? Omdat er dan een andere sfeer hangt. Zo van: even aanschuiven om bij te praten en ook iets te zingen wat je anders zo niet zingt. Dat is al ruim 15 jaar zo. En in de loop van die jaren zie je een voorzichtige ontwikkeling. Het is een begrip gaan worden. Er komen mensen op af, die na zoveel jaar buiten de kerk te zijn geweest, toch wel weer eens wat aan kerk willen doen.
En wat moet je doen, als je vriendin of vriend geen kerkelijke achtergrond heeft en jij dat toch belangrijk vindt om samen verder te kunnen? Moet je dan de ander maar laten wennen aan een sombere sfeer, een sfeer van onenigheid en getouwtrek? Of kan het zijn, dat laagdrempeligheid, een grapje tussendoor, vriendelijkheid en goede verhoudingen een betere uitwerking hebben? Natuurlijk kunnen er in de kerk niet alleen zoete broodjes gebakken worden. Er is ook wel eens iets aan de hand. En dan moet je soms dieper spitten en doorpraten. Maar de wijze waarop steekt dan wel nauw.
Afgelopen dinsdagavond, catecheseavond, doken we iets op uit de brief aan de Kolossenzen (4:5,6): “Gedraag u wijs tegenover buitenstaanders en benut iedere gelegenheid, en als u wilt weten hoe u op de mensen moet reageren: vriendelijk, maar beslist.” Dat advies van Paulus is nog altijd een handige tip.
Dinsdag jl. was sinds december 2007 mijn laatste meditatie voor de Groot Nieuws Radio, waarvoor ik uit dank van die radiostichting een struis boeket kreeg aangeboden. De bloemenbesteller vroeg waar hij aan denken moet bij meditatieve praatjes die ik hield. Ik zei: ik haal mooie gedachten over God en mens uit de Bijbels verhalen en vertel daar wat over en laat merken, wat je daaraan kunt hebben. Alleen mooie gedachten haal ik eruit, niet al te moeilijk en niet te zwaarmoedig. Waarop hij reageerde: en
krijgt u daar zo’n mooi boeket voor, dan zijn ze er wel tevreden over zeker.
Ja, dat zou je denken! Met een knipoog naar Paulus: vriendelijk, maar beslist!
Ds. Scheltens
P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.
