Zomer in zicht
De zomer is een heerlijke tijd met zomervakantie en meer tijd voor buiten dan in andere jaargetijden. Laatst had ik een heel gesprek met een dame die juist met de zomer in het vooruitzicht bezorgd was over de gastvrijheid in kerken. Ze had de voorlopige uitslag van een onderzoek gezien van studenten van de Christelijke Hogeschool Ede. Als buitenlands ogende mensen een kerkdienst bezoeken – worden ze dan vriendelijk ontvangen?
Dat bleek niet mee te vallen: aarzelende reacties en ook soms een afwerende houding kwamen veel voor en een enkele keer werd er een beleefde vraag gesteld, maar van echte belangstelling was weinig te merken. Hoe zou dat zijn als Nederlandse mensen zomaar in een kerk komen?
En hoe gastvrij zijn kerkelijke gemeenten? Ik kan alleen maar hopen, dat het met de gastvrijheid meevalt. Dat was afgelopen zondag met zoveel gasten uit Scheveningen zo aardig te merken. Hulpvaardige handen hielpen mensen naar hun stoel. En de helpende hand was ook nodig aan het einde van de dienst. Die was er wel!
Koffie schenken na de dienst is ook een gastvrij hulpmiddel. Eigen gemeenteleden kunnen elkaar en de gasten dan beter en rustiger ontmoeten. Even bijpraten – als dat zo uitkomt – is dan ook gemoedelijker en meer ongedwongen.
De groep uit Scheveningen had op Vlaggetjesdag een stuk of wat nieuwe haringen mee gebracht voor ons. Dat hebben we ons lekker laten smaken, maar na de avonddienst zijn er nog wat rondgedeeld. En de toegankelijkheid van de eredienst is ook gebaat bij goede zangmelodieën. De taal is ook een gevoelig gegeven. Hoe wordt er gebeden en gepreekt?
De grote waarde van de christelijke verkondiging is dat de Heer zich wil verstaan met al zijn mensen, dus de groten en de kleinen, de geleerden en de minder geletterden.
Met de zomer in zicht is dat heel veel om eens over te mijmeren in het vriendelijke zonlicht, dat ook een gave Gods genoemd mag worden.
Ds. Scheltens
P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.