Erkenning

President Obama (VS) doet deze week Israël, Palestijnse gebieden en Jordanië. Hij stond donderdagavond voor studenten in Jeruzalem. Als een bevlogen leraar onderstreepte hij het bijzondere en eigene van Israël om van daaruit juist op te roepen tot meer dan het gewone, dat ook zo bij jullie past. Als jullie willen dat ’t anders gaat, moeten jullie ervoor zorgen dat jullie politici het anders gaan doen.

En wat ziet Obama als belangrijk wat de jongeren moet afdwingen van hun politici? Erkenning en empathie voor de Palestijnen.Zoveel recht Israël heeft op een veilige staat, zo kan het niet anders of Israël moet wel begrijpen, hoe belangrijk een veilige staat voor Palestijnse mensen is. Op het vliegveld Ben Gurion onderstreepte Obama direct, hoe de VS achter Israël staan. Nu met Syrië, Hezbollah en Iran, is de steun van Amerika voor Israël nog groter. Zo plaveide hij het pad voor zijn wensdroom: empathie.

Verplaats je in de schoenen van de ander.

Leef je in de ander in.

Het is de diaconale grondhouding die we wel eens samenvatten als: kijken met de ogen van de ander. Ik ervaar Obama op deze manier als een leraar, een herder haast. Het probleem daarbij zie ik ook: mooie woorden, maar wat verander je nu?
Wat bereik je nu? Eigenlijk legt hij de bal in het speelveld van goedwillende Israëlische studenten: jullie moeten het maar doen.

En eigenlijk zegt hij er achter aan: de VS zullen je steunen, ook als je het niet doet. Over de ernst van de situatie spreekt hij niet, alleen over veiligheid voor beide partijen. En het gaat Obama om erkenning, empathie voor beide partijen. Als dat gaat groeien, komt er wat moois. Maar het probleem is: als is as en as is verbrande turf. En daar koop je niets voor. Da ’s het probleem.

Obama kan goed speechen, maar zaken doen moet hij aan een ander overlaten. Zo is het ook weer duidelijk: één mens kan het niet alleen – je hebt elkaar nodig. Ideeënaanjagers hebben nuchtere uitvoerders nodig – implementatie noemt men dat. Maar zonder goede ideeënaanjagers worden de mensen van de implementatie werkloos.
Als je nu de Bijbel als bron ziet voor heil en veiligheid en de Heilige Geest als Aanjager en je ziet de kerkmensen als de nuchtere uitvoerders – dan zit je volgens mij op Bijbelse grond.

Ds. Scheltens

P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.