Terugblik op de gemeenteavond

Op de gemeenteavond op 31 oktober, dag van de kerkhervorming, konden alle aanwezigen (over de 80?) puntige gedachten en opmerkingen schrijven op grote papieren met felle stiften. Er waren rubrieken als; pastoraat, omzien naar elkaar, eredienst, wat echt moet blijven, kerk zijn met verschillende generaties en hartenkreet. Er zijn zoveel opmerkingen geschreven, dat het nog een heel gedoe wordt om dat allemaal recht te doen. We zullen moeten indelen wat bij elkaar past en ook kijken naar elkaar tegensprekende opmerkingen. Hoe gaan we er zorgvuldig mee om? Misschien door alles(!?) in Contact te zetten? Door als kerkenraad met voorstellen te komen op een nieuwe gemeentevergadering in maart 2006!

Van de week vroeg iemand: wat vond u de twee mooiste en de twee meest tegenvallende reacties op de flap-overs. Dat vroeg iemand die verhinderd was om te komen. Wel benieuwd wat er in de kerk allemaal leeft. Ik vond dat op zich al een mooie vraag. Niet zo makkelijk om te beantwoorden. Ik herinner me een opmerking over crisispastoraat, dat dit zo moet blijven zoals het nu is. Dat raakt me, want dat steekt zo nauw en vraagt zo veel. En dat dit nu genoemd wordt als iets wat erg positief gewaardeerd wordt en zo moet blijven…

Ik las zo gauw geen negatieve kritiek op de Nieuwe Bijbelvertaling. Ik las dat er bijbelse prediking moet blijven, waarin de heilsfeiten van Goede Vrijdag en Pasen helder blijven doorklinken. U begrijpt, dat is me uit het hart gegrepen.

In het gesprek werd nu gevraagd naar de negatieve kanten; twee punten moest ik noemen. Ik aarzelde. Zou het verstandig zijn op voorhand te zeggen, wat ik negatief vind? Nou, ik moest toch wel iets noemen: de kritiek op een dienst die langer dan een uur duurt. Dat er geen toeters en bellen meer zouden zijn. Dat vond ik een beetje jammer. Want leven en meeleven in de brouwerij is toch geen slecht teken? Meedoen en een deel van het geheel bijdragen, is toch niet niks? En het tweede punt raakt de catechisatie – die zou niet leuk genoeg zijn. Maar wat is leuke catechisatie, als het geloof niet op bijbels spoor ter sprake komt? En we trekken de actualiteit en de tijdgeest er met de haren bij. Catechisatie geven is niet eenvoudig, maar wel een hele uitdaging.

Ik ben benieuwd wat de kerkenraad aan de gemeente wil voorleggen en hoe de gemeenteavond van maart 2006 erop reageert. Er moet wel iets gebeuren. Maar er was geen “architectonische kritiek” – kritiek die het hele kerk-zijn op z’n kop wil zetten en op andere leest schoeien. Nee, dat soort kritiek was er niet. ’t Was meer een aansporing: volle kracht vooruit, gericht op Christus en met goed zicht op de zijspiegels en de achteruitkijkspiegel, dat is mijn indruk. Zo kerk zijn verdraagt zich goed met Luther en z’n 31ste oktober. Dat vond ik wel mooi…

Ds. Scheltens