YOLO

Het rapport over de rellen in Haren (Gn) was even hot news. Als oud -inwoner heb ik geleerd dat je het zo over het Groningse Haren hebt: Haren(Gn). Bij de presentatie van het rapport over die rellen (21 september 2012) door Job Cohen op vrijdag 8 maart is heel wat te doen. Randstedelijke arrogantie, kleine gemeenten plagen, niks nieuws – ik weet al niet wat ik langs heb horen komen. Het meest wonderlijke is het begrip YOLO uit de mond van Job Cohen. YOLO is een term die door jongeren veel wordt gebruikt. Het staat voor You Only Life Once (je leeft maar één keer).

Vroegen zeiden we: Je moet er bij zijn (bij de Marine moet je zijn). Je leeft maar één keer – is dat het motto van vandaag?

Ik vind het allemaal best, als je maar dat begrip ‘leven’ in zijn waarde laat. Want leven is gegeven. Je kunt veel maken en breken, maar leven is een gegeven, dat gegeven is. Leven is een geschenk, ook als je het niet als een geschenk ervaart. Maar dat gaat natuurlijk veel verder dan het jolige YOLO. Dat is zoiets als: Het leven is een pijpkaneel, elk zuigt eraan en krijgt zijn deel.

Dat klinkt allemaal erg als ik-gericht.

Dan spreekt mij aan wat de nieuwe paus Franciscus aangeeft: bidt voor mij en de wereld moet het pad van liefde en broederschap kiezen. Arme mensen en dieren hebben zijn aandacht. Hij draagt een eenvoudig kruis van metaal, niet van edelmetaal en geen flonkerende diamanten erop…. Bovendien is de man wars van baantjesjagerei in de kerk en gewichtigdoenerij. Dat is wel een boeiend geluid!

Dat is een andere geest dan YOLO, tenzij je in het ge-yolo de koers kiest van verbondenheid en hulpvaardigheid met mensen om je heen en verder weg. Volgens mij is evangelisatie aansluiten bij wat leeft en er een vergezicht aan verbinden dat past bij de stijl van leven van Christus Jezus.

En ik denk dat de keuze van de nieuwe paus voor de naam ‘Franciscus’ de belangstelling  voor Franciscus van Assisi doet toenemen. En die Franciscus van Assisi is gebleken een figuur te zijn die inspirerend is voor rooms-katholieken en protestanten en anders gelovigen. Paus Johannes Paulus II wilde in Assisi bidden met alle wereldgodsdiensten.

Wat je daar ook van denken mag: de ontmoeting is daarbij een groot pluspunt. Dat hij al die mensen op het plein voor de Sint Pieter woensdagavond heeft samen gebracht in dat ene gebed “Onze vader”, dat vind ik wel indrukwekkend.

Het begint misschien bij “ik”.

Als het maar uitloopt op “onze Vader”.

W.J.W. Scheltens

P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor de website van onze kerk een column te schrijven.