Protestantse Kerk In Nederland op de schop
Er wordt nagedacht over minder organisatie in de Protestantse kerk in Nederland.
De synode is het er mee eens, dat er acht tot tien regionale kerkvergaderingen komen in plaats van de 74 classes. Kerkjuridische procedures worden gesnoeid.
‘Bisschop’
Aan het hoofd van die kerkvergaderingen komt een soort protestantse ‘bisschop’. Die is meer herder dan bestuurder, zo sprak de synode. De mannen en vrouwen gaan met raad en daad gemeenten bijstaan, maar kunnen ook ingrijpen als het nodig is. Dat gebeurt op basis van persoonlijk gezag.
De ‘bisschoppen’ zijn geen alleenheersers en ze staan niet ‘boven’ andere predikanten. Ze kunnen tijdelijke beslissingen nemen, die een regionale kerkvergadering met afgevaardigden uit gemeenten moet bevestigen. Dr. Arjen Plaisier schat in dat de twintig afgevaardigden naar die vergadering ongeveer twee of drie keer per jaar moeten samenkomen om besluiten te nemen. Dat is dus lang geen vertegenwoordiging uit alle gemeenten.
De Werelt, Lunteren – waar de synode van de Protestantse Kerk in Nederland bijeenkomt.
Kijk, daar zit wel een knelpunt.
Een ‘bisschop’ is dagelijks aan het werk en een regionale kerkvergadering komt een paar keer per jaar samen. Er zal wel een soort dagelijks bestuur komen, maar dat is kleinschalig.
En er hangt ook een prijskaartje aan, want als een ‘bisschop’ provinciaal of bovenprovinciaal actief is, zijn er aanzienlijke reis- en werktijden boven het normale, plaatselijke werk.
In de tijd, dat ik voorzitter was van één van de 74 classes (in Groningen of in Ede) had ik natuurlijk geen ‘bisschopsfunctie’, maar ook zonder die ‘bisschopsfunctie’ nam het toch tijd.
Je was vraagbaak, adviseur, afgevaardigde naar andere bijeenkomsten en betrokkene bij processen die buiten het directe werkterrein gingen.
Wat me van deze functie als ‘bisschop’ lijkt?
Zo iemand is voorzitter van een kerkelijke vergadering, pastor voor pastores en andere ambtsdragers, kerkvisitator en plaatselijk predikant tegelijk. Of krijgen we de scriba van de provinciale kerkvergadering weer terug via een achterdeur?
Ik herinner me, hoe dr. Weijland de gedachte verdedigde, dat de classis de grondvergadering van de kerk is, omdat verschillende gemeenten elkaar daar treffen.
En ik herinner me ook nog, dat ik toen dacht: waar de tafel van de Heer staat en de doopvont, daar is de grondvergadering van de kerk. Waar de gedachtenismaaltijd rond de opgestane Heer en de bediening van het verbondsteken van de heilige doop gevierd wordt, daar zie ik de grondvergadering van de kerk, want daar zet de Here God Zich vaste voet door zijn Woord en sacrament. Daar gebeurt het heilige, waar de gemeente samenkomt om het heil te vieren en God te danken. Zo mogen wij zondag a.s. het Heilig Avondmaal vieren, waar de levende Heer ons toe uitnodigt.
Dr. Arjan Plaisier, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN)
Kanselruil
De Protestantse Kerk wil komend voorjaar een voorstel bespreken om predikanten van vier kleinere gereformeerde kerken in protestantse kerkdiensten te laten voorgaan. Dat zei dr. Arjan Plaisier donderdag ook. Voorwaarde is wel dat ook de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, Christelijke Gereformeerde Kerken, Nederlands Gereformeerde Kerken en voortgezette Gereformeerde Kerken op hun beurt protestantse predikanten toelaten.
Daar zie ik wel wat in. In Haarlem en Garderen heb ik daar prima ervaringen mee opgedaan.
De synode was unaniem over het rapport Kerk 2025.
Dat is een verheugend teken, omdat wantrouwen geen voet aan de grond kreeg.
Ds. Wim Scheltens