Erkenning

Vandaag is het 15 augustus, de dag van de dodenherdenking van het voormalige Nederlands-Indië. De vreselijke kernbommen van Amerika op Japanse steden is er voor nodig geweest om de Japanse regering tot overgave te dwingen.

Vandaag is het 70 jaar geleden.

Premier Rutte zal spreken in Den Haag bij het Indische monument.

 

Het Indisch monument in Den Haag is een bijzonder monument. Je ziet hier 17 bronzen beelden (mannen,vrouwen en kinderen). Deze beelden staan symbool voor alle Nederlandse burgers en militairen die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij zijn het slachtoffer geworden van de Japanse bezetting van het voormalig Nederlands-Indië. Zij kwamen om in de strijd, in de kampen of tijdens dwangarbeid. Dit monument is bezienswaardig omdat het een stukje is van de Nederlandse geschiedenis.

Het moet gaan over erkenning.

Dat wil zeggen: recht doen aan het moeilijke lot van Nederlandse Indiërs (blank en bruin), die in Nederland hun thuis moesten vinden. Na de oorlog, na de vernederende en nietsontziende Jappenkampen, na de onafhankelijkheidsverklaring van Soekarno en na de politionele acties.

En er is in die tijd geen erkenning voor het eigene van deze mensen geweest.

Van de KNIL-militairen is hun militaire status afgenomen. Doorbetaling van lonen tijdens de Japanse bezetting is niet geschied. Tegemoetkoming aan verloren bezittingen is niet gedaan. Wat doen die mensen hier allemaal, is de stemming van toen. Erkenning is het grote thema na 70 jaar.

U leest erover in de krant en u hoort en ziet het op radio en televisie.

Erkenning is ook een thema in de Bijbel.

Dat Israël de Here God erkent als God.

Het komt voor in de psalmen.

Erkenning is ook een thema in de kerk.

Dat het Woord van God erkend wordt als het Woord van God.

Dat Christus erkend wordt als onze Heer en Heiland.

Dat verdriet in ons leven erkend wordt als echt verdriet. En dat in het pastoraat daar ook ruimte voor is. Dat de Here God onze tranen verzamelt in een kruik en onze tranen afwist in het Nieuwe Jeruzalem, is een teken van die erkenning van Godswege. Als dat van hogerhand al gebeurt, hoezeer zegt dat ons dan iets om in dat spoor voort te gaan.

Als je het licht niet kunt zien

In de zomer hebben we een boek gekregen op onze verjaardag, dat Ria en ik beiden gelezen hebben: Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr.

Recht doen aan de ander is een thema, dat in de opleiding tot Duitse SS-militair geen rol speelt. Maar in de opvoeding heeft het in het gezinsvervangende huis voor wezen van mijnwerkers wel een plek gekregen en dat is in het hart van de militair en radiotechnicus Werner een rol gaan spelen.

En wat gebeurt? Recht doen kan uitlopen op redden!

Dat is een verrassende lijn die door en door voluit Bijbels is!

Ds. Wim Scheltens

N.B.: vanaf nu hoop ik weer iedere week op zaterdag een nieuwe column te schrijven.