Na Pasen
Na Pasen
Dit keer wil ik aandacht vragen voor een gedicht van Jaap Zijlstra.
Het kom te staan – zo hoorde ik van hem – als gezang in het nieuwe Liedboek dat in mei uitkomt.
De Lichtvorst
De lichtvorst, de ontluisterde,
verheft zijn aangezicht,
de zon die wij verduisterden,
breekt uit in stralend licht.
De glorie van de dageraad
verleent een hof zijn pracht
geweken is het rouwgewaad,
de smartelijke nacht.
Nu ons een licht is opgegaan,
gewenteld onze steen,
komen wij oog in oog te staan,
niet langer dood-alleen.
O teken dat zijn handpalm siert,
zijn hartstreek en zijn voet,
zijn onmacht heeft gezegevierd,
de onschuld van zijn bloed.
De liefde toont zijn aangezicht,
een zonnelied breekt aan
vandaag zien wij het levenslicht,
de Heer is opgestaan.
De woorden ‘lichtvorst’ en ‘ontluisterde’ staan naast elkaar.
Het is de bijzonderheid van Jezus ten voeten uit.
En dan dat stralend licht.
Jaap Zijlstra is vanaf eind december ziek en het is de vraag of hij weer zo kan genezen, dat hij thuis kan wonen. Ik heb hem een paar keer bezocht in Amsterdam. En hoe hij dan stralend spreekt over dat stralende licht. Dat maakt indruk.
En hoe hij de tekenen van de kruiswonden beschrijft als tekenen die hem sieren.
De Ontluisterde heeft zijn luister terug, dankzij de Hemelse Vader.
En wat met Jezus gebeurt, is een voorproef voor ons.
Ds. Scheltens
P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.
