Niet laten ontmoedigen
‘Wat ben je opeens somber!, zei de presentatrice Tjitske Volkerink van de EO tijdens een gesprek rond de vraag waar ouderen zich zorgen over maken. Dat was op 27 mei 2018. Het ging over de kaalslag op het maatschappelijke middenveld met media, christelijke scholen, reclassering, ziekenhuizen en gezondheidsorganisaties.
En dat de kerken steeds meer moeite hebben door te gaan op de vertrouwde manier, omdat er minder mensen actief zijn en er minder geld binnen komt.
Foto eigendom van: EO
Tjitske Volkerink, presentatrice van de EO
Oudere mensen kunnen zich nog levendig herinneren, hoe hun ouders daar bij betrokken waren via abonnementen en lidmaatschappen en ledenvergaderingen. Oudere mensen hebben vaak zelf ook meegewerkt aan allerlei christelijke organisaties.
Dat het kerkbezoek terug loopt en kerkgebouwen worden gesloten, dat is voor veel oudere mensen een pijnlijk gegeven. En juist op die zondagavond, dat ik naar Hilversum reed voor het radiogesprek, was te horen, dat er in de publieke omroep geen ruimte zou moeten zijn voor geloof. Dat betekent dus, zo zei ik, dat dit programma ‘ik zou wel eens willen weten’ en ‘de muzikale fruitmand’ moeten ophouden te bestaan. Ik herinnerde me dit, toen ik van de week las, dat de EO in hoger beroep gaat tegen de NPO, omdat die de EO wil verbieden godsdienstige programma’s te brengen.
‘Wat hebben wij fout gedaan?’, is dan een meer dan denkbeeldige vraag!
De presentatrice wees op allerlei nieuwe ontwikkelingen, zoals pioniersplekken.
Toch wordt de weg naar het meelevende kerkelijke leven steeds moeizamer. Er waren in den lande in de middelgrote en grote steden gastendiensten, nieuwsdiensten, evangelisatiediensten, welkomdiensten en laagdrempelige themadiensten. In veel van die diensten heb ik meegedraaid als gastpredikant. Het aantal plaatsen met die diensten is van lieverlee steeds minder geworden.
Niet ontmoedigen
En ik weet, dat er op steeds meer plaatsen cantatediensten zijn, waarin een cantate van bijvoorbeeld Johann Sebastian Bach worden uitgevoerd. Ik vertelde ook, dat ik me niet laat ontmoedigen. Het Bijbelverhaal blijft op sommige punten ijzersterk. Want de menselijke intriges, ruzies en onenigheden geven aan, dat het in de Bijbel ook niet overal harmonieus toegaat. Het is daar ook niet alsmaar koekoek eenzang. Juist die weerbarstige kant van onwil en onvermogen krijgen een ongekende draai door verzoening en inspiratie van de Geest.
De laatste tijd vertellen allerlei mensen in de krant of op de radio dat ze juist weer meer in het geloof gaan zien. Dat bij het afscheid van de kerk te veel is overboord gegooid, zoals vergeving en saamhorigheid, solidariteit en openheid voor elkaar.
Dat kan ons in de kerk inspireren nog beter te letten op wat vanuit de Bijbel in deze tijd bemoedigend en stimulerend kan overkomen.
Daar kan de rust van de vakantietijd op andere plekken en onverwachte ontmoetingen vast goed bij te pas komen.
Ds. Wim Scheltens
(N.B. Dit is de laatste column voor de vakantie; de volgende column kunt u tegemoet zien op 18 augustus.)