Christenen in de knel

Op Witte Donderdag komen 147 studenten om bij een terreuraanval op campus van de universiteit in Garissa, Kenia. Bij het begin van deze actie van Al-Shabaab “schieten ze op iedereen”, vertellen studenten. Een vrouw legt uit, dat ze blootsvoets over de prikkeldraadomheining ontsnapt is. Ze zegt: „Later gingen ze van deur tot deur en lieten ze alleen de moslims gaan.” Een woordvoerder van de terreurgroep zegt in Somalië dat iedereen zou worden gedood „die tegen Al-Shabaab is”. Dat betekende dat iedere niet-moslim werd doodgeschoten.

Op diezelfde donderdag is in Enschede het tv-evenement The Passion. En vooraf is ’s middags een stille tocht gehouden om aandacht te vragen voor christenen in het Midden-Oosten. De deelnemers aan die tocht werden toegesproken door de Syrisch-orthodoxe bisschop Mor Polycarpus en scriba Arjan Plaisier van de Protestantse Kerk. ‘Er zijn christenen die elke dag het kruis van Christus dragen. Dat geldt ook voor onze Syrische broeders en zusters. Wij weten ons met hen verbonden, zowel hier in Nederland als in Syrië en de landen in het Midden-Oosten. Met hen roepen wij “Heer, ontferm U over ons”,’ aldus Plaisier. Er is een brief voorgelezen van opperrabijn Binyomin Jacobs uit Amersfoort.

Amersfoort, 31 maart 2015 

Zijne Excellentie Aartsbisschop Mor Polycarpus Augin Aydin, 

Helaas ben ik niet in de gelegenheid aanwezig te zijn bij deze zo belangrijke stille tocht. Middels dit schrijven wil ik echter mijn solidariteit luide kenbaar maken. 

Aanstaande vrijdagavond begint Pesach, het Joodse Pasen, waarop we gedenken dat meer dan 3300 jaar geleden het Joodse Volk uit Egypte werd bevrijd na een zware periode van slavernij en onderdrukking. Onderdrukking is helaas nog steeds akelig actueel op vele plaatsen in deze wereld. Reden van uw stille tocht is de vervolging van uw geloofsgenoten elders in de wereld. Als geen ander weten wij helaas wat vervolging betekent en juist daarom loop ik vandaag met u mee, helaas alleen in geest en gedachte.  Na de Uittocht uit Egypte kwam het Joodse volk aan bij de Schelfzee, ze konden geen kant op. Achter hen de Egyptische legerschare, voor hen de zee. Vanwaar zou de hulp en de redding komen? En toen spleet de zee en er werd een pad gevormd door het woelige water, zodat het Joodse volk kon ontsnappen aan het brute geweld van de vijand. 

Onze Joodse filosofie legt uit dat er eigenlijk niet een enkel pad was gevormd, maar dat er twaalf paden waren, voor iedere stam een. En tussen die twaalf paden waren wanden, zodat ieder zijn eigen pad kon bewandelen. Maar hoewel die wanden een scheiding teweeg brachten, waren ze doorzichtig, zodat ieder de ander kon zien en volgen. Maar ondanks de scheiding der wegen, kwamen alle stammen uit hetzelfde vertrekpunt en arriveerden ook op een en dezelfde plaats. 

Zo ook zie ik de diverse kerken. We komen allen van een en dezelfde oorsprong, we zijn allen kinderen van de eerste mens Adam. En ook hebben we hetzelfde doel voor ogen: het dienen van de Eeuwige G’d. We bewandelen echter een ander pad, maar het is van essentieel belang dat ondanks de verschillende wegen die we bewandelen, we steeds voor ogen dienen te houden dat het begin- en eindpunt dezelfde is. De wand die ons scheidt dient doorzichtig te zijn, opdat we weten wat we aan elkaar hebben en waar we elkaar zo nodig kunnen bijspringen. 

Vrienden: in geest loop ik met u mee, vanuit solidariteit en vanuit medeleven. Moge de Eeuwige G’d onze gebeden verhoren en moge er spoedig een eind komen aan vervolging, discriminatie, antisemitisme en intolerantie…… 

Een gezegende bijeenkomst! 

Binyomin Jacobs, opperrabbijn

Een brief, die ons bepalen kan bij waar wij voor gaan en voor staan.

En we mogen weten dat op die weg Jezus ons is voorgegaan.

We mogen ook weten, dat Hij als de Levende Heer, de Eerstgeborene uit de doden is, die aan het einde van onze wegen ook voor ons klaar zal staan. Dat is Pasen en ik wens u een mooi Paasfeest 2015 toe!

Ds. Scheltens