Op weg naar Pasen via de bovenzaal
In Jeruzalem vlak bij de Sionpoort is een bovenzaal. Daar beneden is een graftombe met de herinnering aan koning David, wiens graf niet gevonden is. Daarboven is een bijzonder dak met een dakhuisje voor de president van Israël, toen de stad Jeruzalem nog niet geheel Israël was. En tussen in de bovenzaal, met de herinnering aan Jezus die het Pesachmaal gebruikt en het avondmaal daarbij instelt.
Als je in Jeruzalem loopt, kun je veel tegen komen uit Bijbelse tijden. Binnenkort gaat er weer uit Lunteren een groep naar Israël. Ik ben blij, dat dit zo kan. Het komt de beleving van elkaar als gemeenteleden en het Bijbelverstaan ten goede. Rond Pasen in de stille week komt de instelling van het avondmaal door Jezus weer even goed in beeld. Dat gebeurt tijdens de bijeenkomst waarop Hij met zijn leerlingen het Pesachmaal wilde gebruiken. Naast bittere kruiden, zout en de matzes moeten daar op tafel ook vier bekers wijn gestaan hebben.
Een beker voor het verleden, voor het heden en voor de toekomst. En de vierde beker is voor de komst van de Messias die alles zou voltooien. Na de maaltijd neemt hij brood en de beker wijn, de laatste? En terwijl ze drinken, zegt Jezus: Ik zal niet meer van de vrucht van de wijnstok drinken, tot ik er met jullie opnieuw van zal drinken in het Koninkrijk van mijn Vader. Met jullie – anders niet. Typisch Jezus! Hij wil niet zonder ons. Jesaja zei het al: een kind is ons geboren. En de engel in de Kerstnacht: voor
jullie is een redder geboren. Voor ons, jazeker, zo is het. En zo tegen Pasen wordt duidelijk, wat die Redder zoal voor ons over had. Hij is er helemaal voor ons. Precies zoals Hij aangekondigd werd.
Daar kan een mens gerust mee leven, vindt u niet?
Ds. Scheltens
P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.
