Verantwoorden

Vrijdag jl. was er in de krant nieuws over de ziekte van Cruijff en het overlijden van oud CDA-leider Willem Aantjes (92 jaar) – in die volgorde.

Geen vrees

In zijn laatste vraaggesprek zei Aantjes in september geen vrees te hebben voor de dood: “Ik geloof dat er na dit leven een moment is dat ik me verantwoorden moet. Mijn hoop is dat iemand dan milder over mij oordeelt, dan dat ik zelf weet dat ik verdien”. Zo las ik op Nu.nl

Dat ontroerde me toch wel. Christelijke politiek die spreekt voor wie geen stem heeft – dat stond Aantjes voor ogen.

                 

Willem Aantjes

Lubbers vond het ongelooflijk stom, dat Willem Aantjes zijn vicefractievoorzitter (Lubbers) niet had verteld over zijn verleden.

Maar Aantjes heeft de toenmalige burgemeester van Kampen, dr. Wiert Pauwel Berghuis, tevens voorzitter van de ARP, bij zijn kandidaatstelling voor de Tweede Kamer wel ingelicht. Berghuis vond het niet opportuun.

Vraag: moet je dat iedere vier jaar herhalen?

Drie missers

Op maandag 6 november 1978 is zijn oorlogsverleden op straat komen te liggen. (Al snel bleek hoe overdreven de verhalen van WOII-onderzoeker Loe de Jong waren.)

Op de zondag erna preekte ik als student in Kampen. In de preek noemde ik het optreden van de heer de Jong onheus, omdat de aanklager meteen de rechter werd en dat een oordeel zonder verdediging nooit rechtvaardig kan zijn. Ik weet dit nog, omdat het spannend was, hoe de gemeente op iets zou reageren.

Enkele maanden later bleek, hoe prof. Loe de Jong drie kapitale fouten maakte:

– Lid van Waffen SS: klopt niet; lid geworden van de ideologische Germaansche SS om in Nederland te kunnen terugkomen;

– Kampbewaker in Drenthe  – klopt niet: want gevangene;

– Aantjes is geen Nederlander, want heeft zijn Nederlanderschap verloren in vreemde krijgsdienst, klopt niet: want gebruikte het juist om als Nederlander in Nederland terug te komen.

Mag ik nog even aanhaken bij wat Aantjes zegt over “iemand dan milder over mij oordeelt, dan dat ik zelf weet dat ik verdien”.

Wat we nodig hebben

Is dat nu niet precies het geheim van de genade van God, die ons niet geeft wat we verdienen, maar wat we nodig hebben.

Daarom vind ik dat verantwoorden ook zo’n punt.

Moeten wij ons eenzaam verantwoorden, dan komt het beeld weer te staan op wat wij doen, hoe gewiekst we voor onszelf kunnen opkomen, vrijpleiten enz.

Ik heb te veel mensen leren kennen, die niet zo goed voor zichzelf kunnen opkomen en dan denk ik altijd: goed, dat er een goede Herder is.

Die kan geven wat ze nodig hebben en zelf niet op tafel kunnen leggen.

Zo denk ik over het oordeel van God: God doet recht en zet recht en spreekt recht en maakt recht, zodat al het kromme, onvolmaakte en beperkte verandert in volmaakte harmonie – whatever it may be…

De tweeling

Zo kom ik bij ‘De Tweeling’, de musical in het ”De La Mar” theater, Amsterdam.

De tweeling – ouder en jonger

We waren er vorige week zaterdagmiddag in de herfstvakantie.

Jezelf vrijpleiten werkt niet, jezelf verontschuldigen lukt niet…

De vrijspraak moet van de andere kant komen.

Dat wordt wel duidelijk in het veelzeggende en mooi uitgevoerde muzikale toneelstuk, dat musical heet.

Het moet je gegund worden.

Dat kost veel en blijft waardevol.

Ds. Wim Scheltens