Rotsvast vertrouwen
Afgelopen vrijdag mocht ik ter voorbereiding van de schoolkerkdienst van zondag a.s. tussen de bedrijven door de weeksluitingen op de Triangel bijwonen en daar ook samen met de Molukse collega Alex Nikijuluw wat doen.
Wandelen over het water, we waren het er al gauw over eens, dat dit wel heel bijzonder was. Als wij het water ingaan, kunnen we beter een bootje bij ons hebben of 2 zwemdiploma’s op zak hebben. Ik vroeg aan de kinderen van de bovenbouw wie wel eens in een bootje op het water zit. Nu, dat waren er meer dan ik had vermoed. Het water is weer lekker populair aan het worden.
En ik vroeg wat Nieuwjaarsdag en water met elkaar te maken hebben. Een heleboel kinderen wisten ervan: met een Unox-muts de zee in gaan tijdens de Nieuwjaarsduik. Ik verklapte, dat ik twee van die mutsen heb verdiend, omdat ik twee keer aan die Nieuwjaarsduik in Scheveningen heb meegedaan. Ook nog twee ‘terugblikken’ van Unox gekregen met Erwtensoep. Of we die opgegeten hebben, weet ik niet meer zo goed, want thuis maakt mijn vrouw de erwtensoep lekkerder dan die hele Unox kan. Vraag maar aan de Tennisvereniging Lunteren, want die weet van vlak voor Kerst ook hoe die smaakt.
En zo kwamen we bij het water van het Meer van Galilea. Ik heb de kinderen ook nog verteld, dat dit meer wel drie namen heeft. En dat die drie namen allemaal over één en datzelfde Meer gaan: het Meer van Galilea, het Meer van Tiberias (de stad aan dat meer) en het Meer van Genezareth (de overkant van dat meer heet zo). Daar heb ik heel wat jaar over gedaan om dat te ontdekken en nu weten de kinderen sinds vrijdag dat allemaal nu al.
Dat meer was het viswater van Simon en Andreas, die hun bootje aan de oever trokken bij Kapernaüm, waar Jezus hen vissers van mensen maakte. Dat plekje aan dat meer, een strandje van Kapernaüm, ligt er nog. En ik mag daar dan graag denken aan de roeping van de eerste discipelen.
Op dat meer heeft Jezus gelopen, Petrus ook, zo wordt ons verteld. Dat kan natuurlijk normaal gesproken niet en daarom roept het zoveel op. Aad van den Heuvel had het er donderdag nog over in de Wereld draait door!
Het is misschien wel het beroemdste verhaal uit de Bijbel. En veel mensen zeggen: een sprookje. Maar wij lezen in de Bijbel over het houvast dat Jezus daar biedt: Petrus roept: Heer, red me en Jezus steekt zijn hand uit en geeft Petrus houvast te midden van de woelige baren. En daar gaat het om! Dat je goed weet: Jezus geeft houvast als de grond onder je voeten wegzinkt – over rotsvast vertrouwen gesproken.
Ds. Scheltens